نظارت و تعادل در نظام حقوق اساسی

حاکمیت قانون به عنوان تنظیم کننده چارچوب قوای سه گانه از پايه هاي اساسي حقوق مدرن است. اين پايه بدين معناست كه رفتار افراد در استفاده از قدرت عمومي تنها در جايي مجاز است كه قانون آن را بيان كرده باشد و البته قانون روش استفاده از قدرت را هم بيان مي كند و استفاده از خارج از آن موجب مسئوليت فرد مي شود. اينكه چه طور حاكميت قانون يكي از مهم ترين ستونها در حقوق مدرن شد ، نيازمند مطالعه اي تاريخي-فلسفي است اما حاكميت قانون به تنهايي نقش كليدي را كه بايد در جامعه بازي كند ، انجام نمي دهد.بنابراين همراه حاكميت قانون ستون ديگري در حقوق مدرن مطرح است و آن عبارت است از نظارت. نظارت در حقيقت آن روي سكه حاكميت قانون است و بدون آن حاكميت قانون معنايي ندارد. نظارتي كه از آن صحبت مي كنيم به بررسي رفتار افراد در قالب نهادهاي قانوني مي پردازد و روشن مي كند كه چه كسي رفتاري قانوني داشته و چه كسي نداشته است...